اثر آبیاری مغناطیسی بر خصوصیات جوانه زنی و رشد اولیه گیاه ذرت ) )Zea mays

به منظور بررسی اثرات آب آبیاری عبور یافته از میدان مغناطیسی بر جوان هزنی و استقرار بذرهای ذرت رقم ماکسیما، دو آزمایشجداگانه در دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان در سال 1390 انجام شد. آزمایش جوان هزنی به مدت 10 روز و آزمایش استقرار گیاه به مدت20 روز انجام گرفت. هر دو آزمایش به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد. عام لهای آزمایش نوعآب در دو سطح آب مقطر و آب چاه و عبور و عدم عبور آب از میدان مغناطیسی بود. برای آبیاری از آب مقطر و آب چاه در شرایط بدونعبور از میدان مغناطیسی و پس از عبور از میدان با شدت 1/ 0 تسلا استفاده شد. طول ساق هچه، طول ریشه چه، وزن خشک ساقه چهو ریش هچه و درصد و سرعت جوانه زنی در آزمایش جوانه زنی و طول ساقه، طول ریشه، وزن خشک ساقه و ریشه و درصد و سرعتجوان هزنی در آزمایش استقرار اندازه گیری و محاسبه شد. بر اساس نتایج، آب مغناطیسی در مقایسه با آب معمولی، طول ساق هچه، وزنخشک ساقه چه و وزن خشک ریشه چه، درصد و سرعت جوان هزنی بذرها را به ترتیب 95 / 17 ، 9/ 25 ، 22 / 22 ، 23 / 21 و 8/ 21 درصد افزایشداد. هم چنین نتایج به دست آمده از آزمایش استقرار نشان داد که آبیاری با آب مغناطیسی اثر محرکی بر پارامترهای رشد اولیه گیاهداشت و ارتفاع گیاه، وزن خشک ساقه و ریشه را به ترتیب به میزان 65 / 14 ، 87 / 20 و 33 / 12 درصد در مقایسه با تیمار شاهد افزایشداد. ه مچنین استفاده از آب مغناطیسی برای آبیاری سرعت جوان هزنی را 12 / 2 درصد در مقایسه با شاهد افزایش داد. از آن جایی که باعبور آب آبیاری از میدان مغناطیسی هیچ ماده ای شیمیایی به آب اضافه نم یشود، بنابراین تکنولوژی مغناطیس کردن آب آبیاری یکتکنولوژی ب یضرر و زیست محیطی است.